Untitled (Hidden Track)

Toe ek dit vir jou beskryf in die epos moes ek dit ook kry as prent.
Pragtig vir my, maar seker nie die selfde gevoel vir almal nie.
Daai dag was my voete so seer geloop, dit was die Champs en die Orangerie en les Halles en die Pompidou want as mens daar is moet mens alles sien om later te kan name-drop. En ek's net nog so lank onder 25 om oorals mahala in te kom.


Die ding is groot. Groot soos 'n muur in my kamer. Dalk 'n meter kleiner. Met 'n swart bank om te sit en kyk. Niemand anders was in die kamer nie. Dis beste as mens net alleen kan kyk sonder ander wat hul opinie wil deel en bespreek en besluit of dit nou goed is of nie. Ek weet nie. Vanaand was weer 'n uitstalling. Dis maar alles smaak in die einde.


Ek bedoel, die skulptuur wat op my tafel sit en dag en nag vir my koekeloer is nou nie almal se ding nie. Bietjie weird seker. Maar ek smaak hom met sy blommetjie waar ek vingerafdruke kan sien, waar ek agter my laptop skerm skuil en hom tog nog altyd kan sien.


Maar hierdie perd, mense. Ek wil op sy rug klim en van grys tot bont ry.

Troels Wörsel, Untitled, 2007